ORDE PICIRORMES Spechtachtigen

Familie Indicatoridae. De meeste Honingspeurders zijn saai gekleurd, hoewel sommige lichte gele kleuren in het verenkleed hebben. Ze komen voor in Afrika en Azie.

Ze behoren tot de weinige vogels die zich regelmatig voeden met bijenwas en met de wasachtige afscheidingen van schildluizen. Ze voeden zich ook met wasmotlarven en met vliegende en kruipende insecten, spinnen, en af en toe vruchten.

Het broedgedrag van de acht soorten van de Indicator en Prodotiscus is dat het allemaal broedparasieten zijn,  dat wil zeggen dat ze een ei leggen in een nest van een andere soort. De meeste voorkeur gaat uit naar baardvogels en spechten, maar Prodotiscus parasiteert cup-nesters, zoals wit-ogen en grasmussen. Honeyguide nestjongen zijn bekend om het fysiek uit te werpen van de kuikens van hun gastheer uit het nest en ze hebben haken op hun snavel waarmee ze prikken in de eieren van de gastheren of om de nestjongen te doden. 

Andere Afrikaanse Honingspeurders staan erom bekend dat ze hun eieren leggen in ondergrondse nesten van bijenetende vogelsoorten. De Honingspeurders dood de jongen van de gastheer met behulp van hun vlijmscherpe snavels net na het uitkomen, net als koekoek jongen doen. De Honeyguide moeder zorgt ervoor door eerst intern uitbroeden van het ei voor een extra dag voor het leggen, dus dat het een voorsprong in de ontwikkeling heeft ten opzichte van de gastheer.

Kleinste honingspeurder - Indicator exilis - Least Honeyguide

Schubkeelhoningspeurder - Indicator variegatus - Scaly-throated Honeyguide

Himalayahoningspeurder - Indicator xanthonotus - Yellow-rumped Honeyguide

Grijze honingspeurder - Prodotiscus zambesiae - Eastern Green-backed Honeyguide